Fenerbahçe 1-2 F.C. Twente

Hiç maç havasında değildim, sanırım pek ciddiye almamışım. Maç sonrası kızgındım ama ilginçtir çok da üzülmemiştim. Futbolcuların da benden farkı yoktu. Hiç maç havasında değillerdi ve maçı ciddiye almamışlardı. Benim buna hakkım var ama futbolcuların yok. Bana her yıl milyon Euro’lar ödemiyorlar. Sion maçından sonra ikinci kez geçtiğimiz sezonun vurdumduymaz ve maç seçen takımını gördük. Mağlubiyeti önemsemiyorum, çok da üzülmedim. İlla ki gruptan çıkılacaktır ama her galibiyetin takım puanına katkı yaptığı bilincinde olmayan futbolcular ve teknik heyet sinirleri bozuyor.

Standartının altında olan Emre haricinde göze çarpan, biraz iyi oynadı diyebileceğimiz bir oyuncu bile yok. Sadece Bilica beni rahatsız etmedi. Gökhan Gönül yorgun, düşüşe geçti. Carlos sanki gitmek istiyor, dün zaten kötü olan ve sadece gezinen Santos’u da ekstra bozdu. Cristian geldiğinden beri en kötü futbolunu oynadı, Kazım sabırları bu maç ile taşırdı. Güiza bir tane top tutamadı, Alex’in sahadaki varlığını unuttuk. Ciddiyetsizlikten korkuyordum ama bu kadar dağınık, herkesin kendi kafasına göre takıldığı bir takım görmeyi beklemiyordum.

Kötü oyun kabul edilir ama Sion maçından sonra ikinci kez sahada mücadele etmeyen bir takım gördük. Bariz bir yorgunluk vardı. Ne kanatlar işledi, ne pas trafiği sağlandı. İkinci yarı biraz daha isteklilerdi ama nasıl kaçar diyebileceğimiz bir pozisyon hatırlamıyorum, belki bir tek Alex’in kafası. Buna rağmen Fenerbahçe golü buldu ama Gökhan’ın tedavi olduğu bir pozisyonda yerini kimse doldurmadı, onun boş bıraktığı alandan gelişen atakta Volkan uzun süredir unutturduğu gollerden birini yedi, kısa bir süre sonra da ikinci gol geldi. Berabereyken kenarda oyuna girme fırsatı bulamayan Semih ve Deivid’in ikinci golden sonra oyuna girmesi ise pek bir şeyi değiştirmedi ama Semih’in kanatlara açtığı iki pozisyon ile yarattığı farkı umarım Daum bu kez görmüştür.

Kazım sezon başındaki çizgisini kaybedeli çok oluyor, ısrar etmenin alemi yok. Onun yerine Mehmet Topuz ile başlanmalıydı. Özer’i de artık bu takımda ciddi dakikalar alırken görmek istiyorum, en azından ilk devre sonunda Carlos ve Kazım yerine bu iki isim girebilirdi. Ya da en önemlisi Güiza-Semih değişikliği yapılabilirdi. Teknik ekip de herhalde maçı ciddiye almıyordu ve bir şekilde kazanacaklarını düşünüyordu ama olmadı.

Bu aralar bir mağlubiyet bekliyordum, bu maç takıma güzel ve fazla zarar vermeyen bir tokat oldu. Standart oyunuyla gruptaki tüm takımları ikişer kez yenebilecek güçte olan Fenerbahçe lige puansız başladı. Kaybedilen fazla bir şey yok, önemli olan gerekli derslerin çıkartılması. Bir mağlubiyetle “takım yetersiz, Daum Aragones’i aratır, bu takımdan hiçbir şey olmaz” çığlıkları atmak çok anlamsız ama başta teknik heyetin, sonra da futbolcuların taraftar tepkisi üzerine iyice düşünmeleri lazım.

Taraftar Süper Lig’de olduğu kadar Avrupa’da da başarı istiyor. Bu kupada final oynamanın imkansız olmadığını biliyor ve futbolcusundan ciddiyet bekliyor.