Milano'dan Lin-post

Galatasaray'ın son iki maçını kaçırdım. Skorlar tamam, gerisini bilmiyorum. Berlin maçında hakem yardım etmiş ama iyi oynamışız, Ankaragücü'nü de geçmişiz anladığım rahat sayılır bir şekilde. Bu maçların ortak yanı da anlaşılan Lincoln'müş. Bir de kaptanlık durumu var filan. Bilemiyorum, uzaktan sallıyoruz neticede ama kendi adıma şunları söyleyebilirim:

1- "10" numarası olmayan gerçek 4-4-2 veya pivotlu 4-3-3 severim ve istiyorum hala Galatasaray için. (Bunun olabilmesi için bir dolu şart var vs. eyvallah, ama tabi bu post o post değil.)
2- Madem artık bağladık kendisine umutları, planları üstüne kurduk, parayı yatırdık; o zaman zaten kendisinden beklenen üst düzey performansı gösteriyor olması bu kadar üstüne gidilecek birşey değil. Aksine dökülürken eleştirmekte haklıydık. "Ne oldu lan konuşsana şimdi" gibi bir reaksiyona giriyor kimileri, ki taraftarlığın doğasında vardır kabul, ama 3 maç 5 maçla bu reaksiyon biraz prematüre olabilir, benden demesi. İnşallah ben yanılırım.
3-Geçen hafta blogda bu konuda tartıştık biraz yorumlarda, hele ki kaptanlık pazubandını da takıyorsa artık koluna, kendisinden biraz özen ve klas beklerim ben rakiplerle ilişkilerinde. Burada da "kötü örnek örnek değildir" diyerek bu konuda yapılabilecek karşılaştırmaların önüne geçmek istiyorum. Ayrıca kaptanlık mercii böyle oyuncu motive etmek için kullanılan basit birşey midir hakikaten?

Ben daha ikna olmuş değilim neticede. Bana güven veren bir adam değil. Yetenek başka, bu duygu başka. Ama baştan söyledim. Bu hariçten gazel denilen şeydir. Bir halt bildiğimi iddia etmiyorum, lakin kişisel umudum budur: biraz daha böyle oynasın, sene sonu satıp yeni planlar yapalım. Ya da daha güzeli: beni o kadar çok yanıltmış olsun ki "ben ne gerizekalıymışım, anlamamışım bu herifi" diye bas bağırayım senelerce.