Liverpool 4-4 Arsenal

Sivas’da futbol izlediğinizi düşünerek kanal değiştiriyorsunuz ve Anfield’a gidiyorsunuz, sonra adamların size sundukları şeye bakın. Bizim işimiz de zor aslında, futbolu hala seviyor olmamız takdir edilmeli. Skor aynıydı ama dün izlediğimiz futbol Liverpool-Chelsea maçı ile mukayese edilemez. Liverpool’a yazık oldu, bütün maç boyunca inanılmaz baskılı ve tempolu oynadılar ama Arsenal’in neredeyse kaleyi bulan her şutu gol oldu. Fabianski mükemmel bir maç çıkardı, o olmasa çok farklı bir skor görebilirdik.

İlk devreyi izledim, arada bir boşluktan sonra ikinci devrenin de son 20 dakikasını tekrar yakaladım. Liverpool sanki maç 2-3 dakika önce başlamış gibi oynuyordu ve daha da ilginci sanki 200 dakika daha olsa aynı tempoda oynayacaklarmış hissini veriyorlardı. Uzatma dakikalarında gol yemelerine rağmen hemen cevap verdiler, yetmezmiş gibi üzerine bir de 5. gol fırsatı yakaladılar. Liverpool’u hayranlıkla izlediğim çok maç oldu ama dün izlediğim “şey”i ayırıyorum. Bu kadarını görmemiştim, hiç bu kadar etkilenmemiştim. Arsenal’de Fabianski’nin harika performansı dışında 4 gol atan Arshavin’in iyi oynadığını söylemeye gerek yok ama ben Nasri’yi de çok beğendim. Özellikle ilk golde pozisyonu başlatan o ince pası harikaydı ve maç boyunca kendisinden beklemediğim kadar savunmasına yardım da etti.

Şampiyonluk şansı iyice azaldı ki zaten bence hiçbir zaman da United’dan fazla olmamıştı. O yüzden de dün şampiyonluk şansının iyice azalmasından çok, hak edilen bir maçın berabere bitmesine üzüldüm. Arsenal’in de hakkını yemek istemem, sıralamada rahat bir yerleri olmasına rağmen gösterdikleri karakter takdir edilmeli ama keşke o El Zhar’ın pozisyonu gol olsaydı ve ben de tarihe geçecek, yıllarca unutulmayacak bir Liverpool efsanesini daha canlı izlemiş olabilseydim..