Fenerbahçe 2-3 Bursaspor

İlk devre 8'de 8 yaparken oynadığı futbolun çok daha ötesinde oynayan Fenerbahçe üst üste 3. maçında 7. puanını kaybederken 5. resmi maçını da kazanamamış oldu. Gerçekten çok yazık. Puan kaybı bekliyordum ama bu şekilde değil. Bursaspor'un maça çok konsantre çıkacağını ve Fenerbahçe'den daha iyi oynayarak puan alma ihtimalinin yüksek olduğunu düşünüyordum. Tam olarak böyle olmadı. Her iki devrenin ilk 20-25 dakikasında Fenerbahçe'nin oynadığı futbolu izlemek çok keyifliydi ama iyi oynarken gol bulamayan, farkı 2-3 yapamayan takımın oyundan biraz düştüğünde gol yemesi de herhalde kimseyi şaşırtmamıştır. Yine de üzülmemek elde değil. Gayet iyi futbol oynayan, basan, üreten ve pozisyonlar bulan takım göz göre göre bireysel hatalarla maç kaybediyor. Bu çok dramatik bir mağlubiyet oldu, ben çok üzüldüm.

Fenerbahçe maça çok iyi başladı, sürekli öne oynuyor ve sahanın her yerinde rakibe baskı yapıyordu. Alex de sezonun 2. devresinde hiç olmadığı kadar iyi oynuyordu. Bu dönemde fark artabilirdi ama olmadı. Maçın en iyilerinden Gökhan'ın çıkarken kaptırdığı bir top dönüp gol oldu. Televizyondan henüz görmedim ama bana tribünden Volkan'ın çıkıp alabileceği bir top gibi geldi. Zaten Volkan ilk devre gösterdiği performansın yarısını bile gösteremiyor, Bursaspor'un direkten dönen topunu da içeri o çeldi. İlk devre oynadığı futbolun çok uzağında olan bir diğer isim de Cristian, bugün o da dibe vurdu. Hiç konsantre değil ve çok top kaybı yapmaya başladı. 3. golde topu havaya dikerken ne yapmaya çalıştığını anlamadım. Bilica da artık iyice bezdirdi, yanında Lugano da olmayınca hiç çekilmiyor. Ceza sahası içinde topa o şekilde hangi mantıkla girdiğini anlamadım. Maç boyunca Turgay'dan bir tane kafa topu alamadı.

Bir de tabii ki Güiza konusu var. Lille maçından sonra Kadıköy'de sahaya çıkmaması gerektiğini yazmıştım, böyle olacağı çok belliydi. Daum'un onu 11'de sahaya çıkarması da hata, onu oyundan alması da. Psikolojisi dibe vurmuş bir adamı bitirmek için daha iyisi yapılamazdı. Güiza bugün sadece bir pozisyondan yararlanamadı o kadar ve aslında hiç de fena oynamıyordu. O çıkıp yerine Semih girdikten sonra Fenerbahçe'nin hücum gücü düştü, hem pozisyon bulamamaya başladı, hem de Güiza'nın orta sahaya verdiği destekten yoksun kaldı. Bursaspor da biraz öne çıkabilmeye başladı. Batalla yerine Iglesias oyuna girdi, iki uzun forvete biraz da top şişirilmeye başlandı ve bu toplar da hep Bursaspor'da kaldı. İlla ki Güiza kenara gelecekse de Semih'den önce oyuna girmesi gereken isim Gökhan Ünal'dı. Rakip üzerine gelirken Semih tercihinin hiçbir anlamı yoktu. Allah'ın sopası yok, bu değişiklikten sonra da skor 2-3 oldu.

Güiza'nın yuhalanması ve yedek kulübesinde ağlaması ise sadece Fenerbahçe'nin değil Türkiye'nin bir gerçeği. Neyin değişeceğini düşünüyorlar gerçekten çok merak ediyorum. Fenerbahçe taraftarından, yani daha doğrusu Alex'i bile yuhalayabilen, Tuncay'a bile küfür edebilen, Ümit Özat, Deniz ve Selçuk gibilerini o stadda top oynamaktan nefret eder hale getirebilen ve Kezman'dan sonra Güiza'yı da ağlatmayı başaran Fenerbahçe taraftarından yine nefret ettim. Ben artık stadda yerimde bile oturamıyorum, bu adamlara katlanamadığım için tribünün en üst katına çıkıp oradan sessiz sakin maç izliyorum. Bu adamlar yüzünden maça gitmekten, tribünde olmaktan tiksinir oldum. Bir futbolcuyu saha içinde ağlatmayı başardılar, kıçlarına kına yaksınlar. Ama tekrar etmek istiyorum, bu tablonun sorumlusu kesinlikle Daum'dur. Bunun yaşanacağını bilecek kadar bu ülkede zaman geçirdi, en tecrübeli oyuncunun bile elini ayağını titreten o arenanın ortasına bu Güiza'yı atmak ve sonra da oyundan almak tam bir saçmalık, büyük acımasızlık.

Bursaspor'un çok iyi oynadığını düşünmüyorum, hatta bence 3-0 kaybettikleri kupa maçında bile daha iyilerdi ama ne olursa olsun iki fark geriden gelip Kadıköy'de maç kazanmak çok büyük bir başarıdır. Her ne kadar Ertuğrul Sağlam son haftalarda sergilediği görüntüyle beni kendinden soğutsa da Bursaspor'u yine de ilgiyle izlemeye devam edeceğim.

Futbol çok acaip bir oyun. 3 hafta önce camiada çok olumlu bir hava vardı, yarın ise neler yazılabileceğini, en mantıklı insanların bile hangi felaket senaryolarına imza atabileceğini tahmin edebiliyorum. Her şey bir anda tersinde döndü ve işin garibi 3 maçta 2 puandan daha fazlasını hak edecek bir futbol sergilenmesine rağmen böyle oldu. Bu yetmezmiş gibi sakatların sayısı da arttı. Galatasaray'ın eksikleri zamanında çok konuşuldu, şu an Fenerbahçe'de Lugano, Mehmet, Özer, Uğur ve hatta Deivid sakat. Futbolun acaipliğine şu an küfür ediyorum ama bunun şans olacağı zaman da gelecek. Fenerbahçe 6 gün içinde oynanacağı iki maçı da kazanırsa camia bir anda kendine gelir. Aslında burada iş Fenerbahçe taraftarına da düşüyor ama ne yazık ki bu akşamdan sonra pek umutlu değilim. Galatasaray taraftarının en ufak olumlu şeyi bile göklere çıkarmasıyla, Polyanna'cılık oynamasıyla yeri geldiğinde dalga geçiliyor ama o kadar abartılı olmasa da bazen bardağın dolu tarafını görmek, hatta hiç olumlu bir şey olmadığında bile zorla olumlu bir şey bulmak belki de böyle kırılgan camialar için daha faydalıdır.

Elinden geleni yapan ve bu maçta da ortaya iyi işler koyan bu takıma bir tekme de kendi camiasından gelmesin. Zaman ayağa kalkıp dik durma zamanıdır.