17 Kasım 2008 Pazartesi

Deivid de Souza


Geldiği ilk sezonda en iyi arkadaşlarım da dahil olmak üzere çok Fenerbahçe taraftarıyla tartışmama sebep oldu, hep iyi oyuncu olduğunu düşündüm ve inatla savundum. Taraftarın onu rahat bırakmamasına rağmen, her maç homurtular altında oynamasına rağmen ayağa kalktı, geçtiğimiz sezona damgasını vurdu. Bence Fenerbahçe'ye gelen en iyi yabancılardan biridir Deivid de Souza..

Avusturya kampının ilk antremanında ayağını kırdı, Önder Turacı'nın onun ayağına bakamadığı kare aklımda, kırılma sesinin kenardan duyulduğu söyleniyordu. Sakatlığın haftası dolmadan annesini kaybetti, doktorları izin vermediği için cenazesine bile gidemedi. Belki de o dönem takım arkadaşları onun yüzünü normal olarak ilk defa asık gördüler, Deivid takımın her zaman en büyük neşe kaynağı olmuştu. Böyle bir dönemde kamptan ayrılmayarak arkadaşlarıyla kalması, koltuk değnekleriyle etrafta dolaşması Deivid'i bende ayrı bir yere getirdi.

Bunları yaşadıktan sonra geri dönüşünün bu kadar iyi olacağını düşünmüyordum, ama başardı. Fenerbahçe'yi kadro gücü olarak bir adım öteye götürdü. Sahada yaptıklarının ötesinde varlığıyla takıma psikolojik olarak da büyük katkı yaptığını düşünüyorum. Deivid Fenerbahçe ile ilgili kamera arkası görüntülerinin hepsinde makara yapan, dalga geçen, taklit yapan, takım arkadaşlarını kahkaha krizlerine sokan adamdı. Fenerbahçe'de artık yüzler gülüyorsa bunda alınan skorlar kadar olmasa da Deivid'in de büyük payı vardır.

Bu adamı çok seviyorum.

Hiç yorum yok: